Achterover leunen is er niet bij

Hans van Zanten | Leestijd: minuten

augustus 19, 2020

Blog Basis zonder sidebar
  • Home
  • >
  • Blog
  • >
  • Achterover leunen is er niet bij

Achterover leunen is er niet bij

Muizen die aan je tapijt knagen.  

Er zijn van die plekken in mijn huis die ik liever vermijd. Je kent ze zelf ook wel, plekken die je verwaarloost. Ik zet er een paar boeken voor of hang er een doek voor, als het maar uit zicht is. Ik wil er niet aan herinnerd worden dat ik aan de slag moet. Mijn spieren worden wat strammer en mijn gewrichten kraken wat, dus vooral plekken waar ik door de knieën moet zijn de klos. Maar in dit geval komt van uitstel geen afstel. Een keer moet je aan de slag vóórdat de muizen aan je tapijt gaan knagen.

Gisteren had ik zo’n dag. Vuil en schimmel hadden zich achter een radiator opgehoopt. Ongezond, ook voor gasten die in dat kamertje slapen. Dus ik door de knieën en me in allerlei bochten wringen. Ik voel het vandaag, maar met voldoening, het ziet er weer schoon uit.

In mijn geest werkt het ook zo, bedacht ik me onder het wandelen vanochtend. Daar zijn ook van die duistere hoeken die ik liever vermijd. In de schaduw hopen zich daar onwelkome herinneringen, gedachten en emoties op. Het zijn net muizen die aan je tapijt komen knagen zodra het buiten donker wordt. Een tijdje merk je er niet veel van tot het gaat stinken. Ik doe net of ze er niet zijn maar ze zijn er wel degelijk.

De muizen worden draken

Ook de innerlijke muizen vreten aan je.  Logisch, want iets verborgen houden kost energie, de deksel op de put houden vraagt kracht. Uiteindelijk word je moe, de zin om dingen aan te pakken wordt minder, je wordt snel boos of onverschillig. Kleine veranderingen van onvrede die zich opstapelen. Tot je merkt dat je angstig bent geworden of depressief. Of de andere kant op, je wordt agressief en dominant. De muizen worden draken en jij bent nog geen ridder Joris. Wanneer staat de Joris in jou op?

Het kan lang duren voordat je de moed bij elkaar geraapt hebt om licht in de schaduw te brengen. Om een antwoord te zoeken op de vraag 'Wie ben Ik?' Dat is tenminste bij mij zo geweest. Op de een of andere manier wist ik tijdens opleidingen en therapieën altijd wel buiten schot te blijven, niet echt de diepte in te gaan. Als je slim bent produceer je een geloofwaardig verhaal, geef je de juiste antwoorden, laat je op het juiste moment een traan. Zo’n controle en schijnvertoning is echt mogelijk. Alleen, ik hielp mezelf er natuurlijk niet mee.

Ik weet nog precies wanneer ik overstag ging en me overgaf. In een gesprek met mijn leersupervisor Ynse Stapert brak er iets. Ik heb gehuild zoals ik nog nooit gehuild had, niet te stoppen. Dat gebeuren heeft geen woorden, is niet uit te leggen en heeft geen verklaringen nodig. De aanleiding was een gesprek over mijn vader en de deksel ging van de put. Ik was vrij! Maar het leek wel alsof ik opnieuw moest leren lopen. Alles was hetzelfde en toch heel anders, mijn huwelijk, mijn werk, mijn vrienden, alles was anders, beleefde ik in een andere verhouding.

'Wie ben ik' is niet de juiste vraag

Er komt dus een moment dat het gebeurt. Is het niet in dit leven dan een volgend. Maar een keer slaat de bliksem in en laat de geest alles in helder licht zien. De draken lossen op in de lucht en de muizen vluchten weg. Wat blijft is de nuchtere werkelijkheid dat je een leven hebt vorm te geven, op jouw eigen manier, zoals jij bent.

muizen, draken, duizend angsten

Vragen 'wie ben ik' is niet de juiste vraag. Wie je bent is een proces dat zich ontvouwt en waarin jij je ontwikkelt. Er is geen vaststaand wie, geen essentie, geen kern. Er is verandering, beweging, ontwikkeling. Je zult nooit een afdoend antwoord kunnen geven op die vraag die zoveel mensen zich stellen: “Wie ben ik”. Je bent wat je nu bent, wat je nu voelt, wat je nu doet, wat je nu denkt. Met nadruk op nu.

Overal waar de zon schijnt werpt zij een schaduw. Innerlijk lijkt dat ook zo. Als “Suchness”, Boeddhanatuur of G’D de zon is, het onveranderlijke Licht, de Energie voor bij de energie, dan werpt zij ook de innerlijke schaduw die het lot van onze wereld is. Het fantastische en wonderbaarlijke van mens-zijn maakt het mogelijk om muizen en draken te verjagen uit de spelonken van onze Geest en in Licht te Zijn. Die drang leeft in mij, die leeft in jou. Hoe en wanneer de tijd rijp voor je is, je weet het niet.

Achteroverleunen is er niet bij

Dat is wat we doen en moeten doen. We zetten alle kwaliteiten die we hebben in om ons veilig te wanen. Wat ons pijn doet of angstig maakt verbergen we achter een verleidelijke glimlach of weerspannige afweer. Tot we zo moe worden, zo neerslachtig, zo zonder zin, dat we breken en niet anders kunnen dan met ego en al in het Licht te stappen. Om vervolgens vol verwondering te ontdekken dat dat Licht er altijd al was en altijd is.

Wij kunnen deze weg niet vermijden. Het gaat blijkbaar niet anders. Maar we kunnen die wel lichter maken. Daar hebben we een methode en een stuk gereedschap voor. De methode heet therapie gevolgd door meditatie en het gereedschap is bewustzijn. Methode en gereedschap zetten je in het proces van herkenning, erkenning, verwerking en verandering. Meer moet je er niet van verwachten maar evenzogoed is het hard werken. Alle repetities zijn hard werken om een première tot een succes te maken. Joris de drakendoder moet duizend angsten doorstaan om zijn missie succesvol te laten zijn. Nee, achteroverleunen is er niet bij.

Verdorie, mijn tijd is alweer om. Morgen weer verder. Namu Amida Butsu,

Orgyen Dhonden / Hans

​De wereld telt op dit moment 8 miljard mensen en zal naar verwachting naar 10 miljard groeien. Hebben we dan wel genoeg

verder lezen

Gezonde spirituele ontwikkeling Een gezonde spirituele ontwikkeling is pas mogelijk met een geaarde persoonlijkheid. Zonder grond wordt spiritualiteit zweverig, illusoir en blijft ze

verder lezen
Geoptimaliseerd door Optimole
>
Success message!
Warning message!
Error message!