Ditmaal een artikel in twee delen omdat het anders te lang zou worden. Lees het in alle rust en reflectief. Misschien eerst 10 minuten mediteren. De foto is van Adam Kring, Unsplash.
De Steun van een Sangha
Een sangha is een gemeenschap van vrienden die samen de dharma (in de context van onze meditatie: het inzicht van Boeddha) beoefenen om bewustzijn tot stand te brengen en te behouden
Elke sangha heeft, zoals ook een ekklesia, twee gezichten. Het eerste gezicht is de bestaansreden, de gezamenlijke spirituele ontwikkeling. Het tweede gezicht is de organisatorische vorm die de gemeenschap ontwikkelt.
De meeste spirituele gemeenschappen, hoewel sterk in missie en geestelijke waarden, zijn onbewust in hun organisatie. Dit wordt over het hoofd gezien door de meeste mensen die de deur binnenlopen. Ze zijn op zoek naar een sangha of religie die past. Ze kijken zelden naar de contouren van de macht. (Een mooi voorbeeld daarvan is de documentaire Wild Wild Country op Netflix over de community van Osho en Ma Anand Sheela.)
Wanneer er spanningen ontstaan in een gemeenschap worden deze twee gezichten dikwijls door elkaar gehaald. In dit artikel probeer ik daar enige helderheid in te krijgen met behulp van Thich Nhat Hanh en Illa Blythe Baker*.
In de boeddhistische traditie heet een spirituele gemeenschap ‘Sangha’. Oorspronkelijk is dat een kloostergemeenschap van monniken, nonnen en leken. Maar Thai heeft een ruimere opvatting.
De visie van Thich Nhat Hanh
“De essentie van een sangha is bewustzijn, begrip, acceptatie, harmonie en liefde. Als je deze niet in een gemeenschap ziet, is het geen echte sangha en moet je de moed hebben om dat te zeggen. Maar wanneer je merkt dat deze elementen aanwezig zijn in een gemeenschap, weet je dat je het geluk en het geluk hebt om in een echte sangha te zijn.”
Het zout der aarde zijn
In Mattheüs 5:13 in het Nieuwe Testament van de Christelijke Bijbel vinden we deze uitspraak: "Gij zijt het zout der aarde; maar indien het zout zijn smaak heeft verloren, waarmee zal er dan gezouten worden? Het zout is voortaan goed voor niets anders dan afval en om onder de voeten van mensen getreden te worden." In deze passage beschrijft Jezus zijn volgelingen als zout. Voedsel heeft zout nodig om lekker te zijn.
Het leven heeft begrip, mededogen en harmonie nodig om leefbaar te zijn. Dit is de belangrijkste bijdrage aan het leven die de volgelingen van Jezus aan de wereld kunnen leveren. Het betekent dat het Koninkrijk der Hemelen hier gerealiseerd moet worden, niet ergens anders, en dat christenen moeten praktiseren op een manier dat zij het zout des levens en een ware gemeenschap van christenen zijn.
De spirituele gemeenschap omvat al het leven.
In de boeddhistische geschriften wordt gezegd dat er vier gemeenschappen zijn: monniken, nonnen, leken en lekenvrouwen. Maar Thai neem ook elementen op die niet menselijk zijn in de sangha.
"De bomen, het water, de lucht, de vogels, enzovoort kunnen allemaal lid zijn van onze sangha. Een mooi wandelpad kan deel uitmaken van onze sangha. Een goed kussen kan dat ook zijn. We kunnen van veel dingen ondersteunende elementen van onze sangha maken."
Gelukkig zijn doe je niet alleen
Lijden (dukkha) is een van de grootste problemen van onze tijd. Eerst moeten we dit lijden herkennen en erkennen. Dan moeten we diep in de aard ervan kijken om een uitweg te vinden.
Als we kijken naar de huidige situatie in onszelf en onze samenleving, kunnen we veel lijden zien. We moeten het bij zijn ware namen noemen – eenzaamheid, het gevoel afgesneden te zijn, vervreemding, verdeeldheid, de desintegratie van het gezin, de desintegratie van de samenleving.
Onze beschaving, onze cultuur, wordt gekenmerkt door individualisme. Het individu wil vrij zijn van de maatschappij, van het gezin. Het individu denkt niet dat hij of zij zijn toevlucht hoeft te zoeken in het gezin of in de samenleving. Het denkt dat hij of zij gelukkig kan zijn zonder ergens bij te horen. Daarom hebben we geen degelijkheid, we hebben geen harmonie, we hebben niet de communicatie die we zo nodig hebben.
Dit bedrieglijke individualisme kan door meditatie nog eens versterkt worden. Op een kussentje zitten om je innerlijke bewegingen waar te nemen en je geest te temmen, kan een eenzame bezigheid worden. Zonder het delen van je meditatie met anderen loop je het risico juist meer op jezelf gericht te raken dan minder. Je vliegt dan echt uit de bocht.
Boeddhistisch psychotherapeut en meditatie leraar Miles Neale uit NY noemde het ooit in Lions Roar MCmindfulness en Frozen Yoga.
Een sangha voor de wereld zijn
De sangha is geen plek om je te verstoppen om je verantwoordelijkheden te ontlopen. De sangha is een plek om te oefenen voor de transformatie en de genezing van jezelf en de samenleving.
Als je sterk bent, kun je er zijn om de samenleving te helpen. Als je kapot zit omdat je samenleving in de problemen zit, je familie uit elkaar valt, als je kerk niet langer in staat is om je geestelijk leven te bieden, dan kun je terecht bij je vrienden van de sangha, zodat je je kracht, je begrip, je mededogen, je vertrouwen kunt herstellen.
Op jouw beurt kun je die kracht, begrip en mededogen gebruiken om je gezin en samenleving weer op te bouwen, om je kerk te vernieuwen, om communicatie en harmonie te herstellen. Dit kan alleen worden gedaan als een gemeenschap – niet als een individu, maar als een sangha.
Geen toewijding maar oefening
Als we een groep mensen zien die bewust leven, in staat om te glimlachen, om lief te hebben, krijgen we vertrouwen in onze toekomst.
Er is veel lijden, ja, en we moeten al dit lijden omarmen. Maar om sterk te worden, moeten we ook de positieve elementen aanraken, en als we sterk zijn, kunnen we het lijden in ons en overal om ons heen omarmen.
Als individu kunnen we niet veel doen. Daarom is toevlucht zoeken in de sangha, toevlucht vinden in de gemeenschap, een zeer sterke en belangrijke praktijk. Als ik zeg: "Ik neem mijn toevlucht tot de sangha", betekent dat niet dat ik mijn toewijding wil uiten.
Het is geen kwestie van toewijding; het is een kwestie van oefenen. Zonder in een sangha te zitten, zonder gesteund te worden door een groep vrienden die gemotiveerd worden door hetzelfde ideaal en dezelfde praktijk, kunnen we niet ver komen.
Wat is de sangha?
Om de juiste mindfulness te beoefenen hebben we de juiste omgeving nodig, en die omgeving is onze sangha. Zonder sangha zijn we erg zwak. In een samenleving waar iedereen zich haast, iedereen wordt meegesleept door zijn gewoonte-energieën, is oefenen erg moeilijk.
Daarom is de sangha onze redding. De sangha waar iedereen mindful wandelen, mindful spreken, mindful eten beoefent, lijkt de enige kans voor ons om erin te slagen de vicieuze cirkel te beëindigen.
En wat is de sangha? De sangha is een gemeenschap van mensen die het met elkaar eens zijn dat als we niet de juiste mindfulness beoefenen, we alle mooie dingen in onze ziel en overal om ons heen zullen verliezen.
De steun van een sangha
De aanwezigheid van een sangha is een prachtige gelegenheid om de collectieve energie van de sangha in ons lichaam en bewustzijn te laten doordringen. We profiteren veel van die collectieve energie.
We kunnen onszelf toevertrouwen aan de sangha omdat de sangha praktiseert en de collectieve energie van mindfulness sterk is. Hoewel we kunnen vertrouwen op de energie van mindfulness die wordt gegenereerd door onze persoonlijke beoefening, is dat soms niet genoeg.
Als je weet hoe je die energie van mindfulness kunt gebruiken om de collectieve energie van de sangha te ontvangen, zul je een krachtige bron van energie hebben voor je transformatie en genezing.
De bron van geluk in onszelf
We hoeven niet alleen maar vreugde te brengen als we naar de sangha komen; we kunnen ook ons lijden met ons meebrengen. Maar we moeten het pad van vreugde bewandelen met ons lijden, we moeten vreugde delen met onze broeders en zusters. Dan zullen we in contact komen met de zaden van geluk in onszelf, en het lijden zal zwakker worden en getransformeerd worden.
Laat je steunen, vastgehouden worden door de sangha. Wanneer je jezelf toestaat om in een sangha te zijn zoals een druppel water zich in een rivier laat zijn, kan de energie van de sangha in je doordringen en zal transformatie en genezing mogelijk worden.
Oefenen is makkelijker met een sangha
De enige manier om de Boeddha te steunen, om onze sangha te ondersteunen, om de aarde te ondersteunen, om onze kinderen en toekomstige generaties te ondersteunen, is om er echt voor hen te zijn. "Schat, ik ben er voor je" is een liefdesverklaring.
Je moet hier zijn. Als je hier niet bent, hoe kun je dan liefhebben? Daarom is de beoefening van meditatie de praktijk om hier te zijn voor degenen van wie we houden.
Leren in het huidige moment te zijn
Aanwezig zijn klinkt als een gemakkelijke zaak. Voor velen van ons is het gemakkelijk omdat we er een gewoonte van hebben gemaakt. We hebben de gewoonte om in het huidige moment te blijven, om de ochtendzon diep aan te raken, om onze ochtendthee diep te drinken, om te zitten en aanwezig te zijn bij de persoon van wie we houden.
Maar voor anderen is het misschien niet zo gemakkelijk, omdat zij niet de gewoonte hebben gecultiveerd om in het hier en het nu te zijn.
We zijn altijd aan het rennen en het is moeilijk voor ons om te stoppen en hier in het huidige moment te zijn, om het leven te ontmoeten. Degenen onder ons die niet hebben geleerd om aanwezig te zijn, kunnen wij ondersteunen in dat soort leren. Het is niet moeilijk als je gesteund wordt door de sangha. Met sangha kun je de kunst van het stoppen leren.
Hoe individuele problemen zich oplossen
Als individuen hebben we problemen, en we hebben ook problemen in onze gezinnen, onze samenlevingen en onze naties. Meditatie in de eenentwintigste eeuw zou een collectieve praktijk moeten worden; een volwassen sangha is een grote hulp om liefdevol met die problemen om te gaan.
Wanneer we onze aandacht beginnen te richten op het lijden op grotere schaal, beginnen we ons te verbinden met en ons te verhouden tot andere mensen, die ook onszelf zijn, en de kleine problemen die we binnen onze individuele cirkel hebben, zullen verdwijnen.
Op deze manier zal onze eenzaamheid of ons gevoel van afgesneden te zijn er niet meer zijn en zullen we in staat zijn om dingen samen te doen. Als we alleen aan onze problemen werken, wordt het moeilijker.
Wordt vervolgt
* Dit en het volgende artikel zijn een vertaling en bewerking van gedeelten uit '' Building Blocks of Belonging'' van Willa Blythe Baker in Lions Roar van 1 oktober 2021 en een gedeelte uit het boek "Friends on the Path: Living Spiritual Communities (2002) van Thich Nhat Hanh.
