Welke meditatie je ook doet, het begint met oefening in opmerkzaamheid.
Elke meditatieleraar heeft daar zijn eigen verhaal over, afhankelijk van de weg die hij zelf gegaan is. Zo ook Maarten Houtman. Hij vertelt wat de niet te vinden schat in meditatie is.
Het leuke is dat ik Maarten Houtman in een heel andere hoedanigheid ken dan als zenleraar. In 1967/68 heb ik les van hem gehad op de Grafische School in Utrecht. In een apart gebouwtje, een paar honderd meter van het hoofdgebouw, waren de leraren verzameld die lesgaven in grafische en esthetische vormgeving.
Het was daar een anarchistisch gebeuren waar ik me heel thuis voelde. Houtman was een beetje een uitzondering. Ik herinner me hem als heel precies en gedisciplineerd. Dat probeerde hij op ons over te dragen. Dat ik hem later als zenleraar tegenkom, verbaast me niet.
Uit zijn boek ‘Zennotities onderweg’ (1984, uitg. Ank Hermes) met een voorwoord van Karlfried Graf Dürckheim, neem ik graag het volgende verhaal over, zijn verhaal.